Jayden heeft een agressieprobleem en wil graag geholpen worden

4 mei, 08:30 • 6 minuten leestijd

De schrijvers van de rubriek Bij de Politierechter

DEN HAAG - 'U had een woordenwisseling?', wil de rechter weten. Jayden antwoordt bevestigend. 'Nieuwe mensen mogen binnen niet roken, dus ik was buiten.' Jayden woonde destijds in een begeleid wonen huis. 'Denzel woont er al twee jaar, maar hij was ook buiten, chillen. En hij is altijd van: Doe! Doe! Doe!' Het is wel duidelijk dat Jayden dat niet pikt, en als de begeleider die hij erbij roept hem niet helpt, dan doet hij inderdaad wat.

Dit is een verhaal uit onze serie Bij de politierechter.

Volgens Jayden zelf trekt Denzel hem aan zijn T-shirt, en is dat de reden dat hij slaat. 'Ja. Actie-reactie, toch? Hij trekt mijn shirt, één keer, twee keer, is klaar. Ik heb gelijk geslagen.' Twee forse klappen deelt hij uit. Denzel houdt er een gebroken oogkas, gekneusde kaak en pijnlijke neus aan over.

'U heeft hard geslagen', constateert de rechter. 'Blijkbaar. Ik weet het niet', mokt Jayden. Hij is een lange, wat slungelige vent en ziet er jonger uit dan zijn 32 jaar. Hij is nerveus. De rechter houdt hem voor dat Denzel het helemaal niet over het T-shirt heeft, maar zegt dat hij een tientje had gekregen van Jayden om drugs te kopen en dat die boos werd omdat hij niet snel genoeg geleverd kreeg.

Volgens Jayden ligt dat anders. Denzel had het tientje zelf geleend om drank te kopen voor zichzelf en hij gaf het niet snel genoeg terug. En dan dat gecommandeer erbij en het trekken aan het shirt, het werd hem teveel.

'Had u niet beter weg kunnen lopen?' Van die vraag wordt de verdachte boos. Hij barst uit: 'Nee! Nee, niemand gaat deze doen. Niemand gaat deze doen! Jij komt buiten mijn huis, jij zoekt problemen en ík moet weg? Neehee.' Hij schudt boos zijn hoofd: 'Gaat niet zo.'

Maar inmiddels woont Jayden niet meer in het begeleid wonen huis. Is dat vanwege de vechtpartij met Denzel, wil de rechter weten. Dat is niet zo. De verdachte heeft daarna nog mot gehad met een begeleider, omdat die ongevraagd zijn kamer binnenkwam en Jayden hem probeerde tegen te houden. Hij is hier vandaag met twee andere begeleiders.

'Waar woont u nu dan?' De verdachte, kortaf: 'Op straat.' Dat is niet fijn, zo geeft hij toe, al heeft het ook voordelen. 'Dakloos, ik ben echt relaxed, maar in de opvang met begeleider heb ik stress.' Hij mag ook weer aan de slag bij de hamburgergigant waar hij eerder heeft gewerkt. Daar was hij ontslagen omdat hij z'n manager had verdedigd toen die werd aangevallen. Ook daarbij waren klappen gevallen.

De rechter wil weten of hij middelen gebruikt. Jayden reageert met een niet-begrijpend 'huh?'. De rechter verduidelijkt: 'Alcohol, wiet, cocaïne?'. De verdachte: 'Oh, ja, allemaal. Ik gebruik al dertien jaar cocaïne. In Curaçao is anders, meer hard. Hier is alles anders. Ik gebruik en ik blijf gewoon rustig, ik ga niet rare dinges, slechte dinges doen.'

Wat niet is veranderd ten opzichte van Curaçao is de verdachte zelf. Hij is pas anderhalf jaar in Nederland en heeft al meerdere veroordelingen voor mishandeling en bedreiging achter zijn naam staan. De rechter vraagt wat er toch aan de hand is. 'Ik weet niet. Ik laat me boos maken of doe rare dingen of ik ben lastig voor iedereen.' De rechter: 'Ja, u laat zich een beetje opfokken.'

Volgens de Reclassering is Jayden snel agressief en bedreigend als hij zich aangevallen voelt. Hij zou dan ook moeten worden behandeld in een kliniek, een jaar lang, en daarna moet hij buiten ook nog onder behandeling blijven. Dat vindt hij best, zegt hij.

De advocaat van Denzel heeft een schadeclaim ingediend van 159 euro voor medische kosten en 3000 euro smartengeld. Hij vertelt dat het slachtoffer slecht ziet sinds de klap op zijn oog. Er zit een oogzenuw bekneld. Daar zag hij dubbel van en dat deed pijn. Jayden schampert in reactie: 'Denzel zag altijd al dubbel. Nu schuiven ze alles op mij.'

De officier van justitie vindt de klappen bewezen, en vindt ook dat er geen sprake was van noodweer. Hij eist een taakstraf van tachtig uur waarvan de helft voorwaardelijk, met als voorwaarde dat de verdachte behandeld wordt voor zijn verslavingen en agressieprobleem.

Jaydens advocaat vindt dat het smartengeld omlaag moet en wijst erop dat haar cliënt graag in behandeling wil. De verdachte zelf krijgt het laatste woord, maar heeft niks meer te zeggen. Zijn begeleider wil dat nog wel. Hoewel dat ongebruikelijk is, vindt de rechter het toch goed.

'Ik wil toch nog even toevoegen dat hij al anderhalf jaar aangeeft dat hij hulp wil en dat hij dat probeert te krijgen maar dat er heel vaak iets gebeurt waardoor hij weer dakloos raakt. Het is heel belangrijk dat er structureel hulp komt.'

En dan heeft Jayden zelf toch nog wat toe te voegen: 'Als ik iets raars ga doen, is niet mijn fout, maar fout van de Reclassering. Dus als ik iets raars doe, is niet mijn fout.'

De rechter vind de klappen bewezen. 'Dit was niet de enige manier om dit op te lossen. Ik zeg niet dat u had moeten weglopen, maar misschien wel minder hard slaan.' Een taakstraf is na de eerdere veroordelingen een gepasseerd station, en dus krijgt Jayden een celstraf van vier weken voorwaardelijk, als stevige waarschuwing, en alle voorwaarden die de Reclassering adviseert.

'Dus maximaal een jaar in een kliniek en daarna ambulante behandeling, begeleid wonen, melden bij de Reclassering en controle op drugs en alcohol. Dat klinkt allemaal heel streng maar dat is zodat het goed blijft gaan en u niet meer hier hoeft te komen, en dus ook niet naar de gevangenis want daar wordt ook niemand beter van.'

De schadevergoeding van 159 euro wijst de rechter toe, maar 3000 euro smartengeld vindt hij teveel. Het wordt de helft. 'Bespreek rustig met advocaat wat u ervan vindt en dan kunt u eventueel in hoger beroep. Ik wens u het beste.' Jayden loopt de deur uit, geflankeerd door zijn begeleiders.

De namen van Jayden en Denzel zijn gefingeerd.